آموزش بازی با کودکان

بازی نباید کودک را خسته کند. بازی سازنده به واسطه ویژگی هایی که دارد از سوی ما والدین یک ارتباط کامل و حضور کامل است و از سوی کودک یک تجربه بی بدیل که علاوه بر تخلیه انرژی اضافه و هیجانات او به او فرصت کشف میدهد او روابط بین پدیده ها را کشف می کند.

مثلا تصور کنید می خواهید با هم یک املت برای صبحانه درست کنید در این فرآیند کودک روابط زیادی را کشف میکند “شکستن تخم مرغ با ضربه زدن ، روان شدن کره با حرارات دیدن ، پختن تخم مرغ و …” او در این بین از حمایت شما نه مداخله و ایجاد انسداد برخوردار خواهد بود. و در نهایت همین مواجه و تجربه ناب که در آن علاوه بر درست کردن صبحانه بیش از بیست تعامل گرم  با شما را تجربه نموده و یک فرایند را همراه شما طی نموده بخشی از انرژی او تخلیه شده، احساس خوبی پیدا کرده و  این احساس هیجانات ناشی از دوست نداشته شدن یا نا امنی از جانب شما را تخلیه کرده  یک مهارت خوب “درست کردن املت” را  تمرین کرده  اگر در روز شما حدود ده بازی  لذت بخش این چنین را با فرزندتان انجام دهید و او به شما اعتماد پیدا خواهد کرد و مطمئن باشید آرام تر از آنچه تصور کنید خواهد شد.

البته روزهای اول که این مدل رابطه را با کودکان شروع می کنیم چون انرژی و هیجان انباشت شده دارند کار بیشتر میبرد.

وقتی می خواهید کودکتان را تمجید کنید به جای ارزیابی و کلی گویی آن کار خوب را برای فرزندتان توصیف کنید.

برای مثال:

❌ آفرین که اتاقتو تمیز کردی چه دختر خوبی.

✅ می بینم که کارهای زیادی انجام دادی. تمام وسایلت رو توی کمدت چیدی. اسباب بازی هاتو جمع کردی و لباس ها تو داری تا می کنی. آدم وقتی میاد توی اتاقت لذت میبره آفرین دخترم.

با ریخت و پاش این روزهای بچه ها چه کنیم ؟

تعداد اسباب بازی ها را کاهش دهید .

مکان جذابی برای بازی کودکان آماده کنید . البته با همکاری و امکان نظر دادن خودش .

در مکان انتخاب شده با او همبازی شوید و از آن مکان برای تنبیه استفاده نکنید .

حتی الامکان محل بازی را نزدیک به محل نشستن اعضای خانواده انتخاب کنید .

از بازی جمع کردن ، مسابقه استفاده کنید .

این روزها به دلیل خستگی و کم تحملی کودکان ، جمع شدن انرژی در کودکان ، تخطی از قوانین وجود دارد . تحمل بیشتری داشته باشید .

تحقيقات جديد نشان داده نوع بازى هايى كه مادر ها با فرزندانشان انجام مي دهند، با بازى هايى كه معمولا پدر ها انجام مى دهند متفاوت است.

كودكانى كه هر دو نوع بازى را دارند به خوبى فعاليت هاى مناسب زندگى را مى آموزند، و رشد سالم و متعادل ترى را دارند.

وقتى پدر با فرزندش بازى ميكند بيشتر بدنبال خوش گذرانى با اوست، بر عكس بازى هاى مادرانه بيشتر آموزشى است و مادر ترجيح ميدهد حين بازى به فرزندش آموزش دهد.

كودك هنگام بازى با والدين دو دنياى مختلف را تجربه ميكند، دنياهايى كه مكمل هم هستند و آموزش هاى هر دو زندگى را به او ميشناساند.اگر پدر حضور ندارد عمو دايى يا پدر بزرگ ميتواند جايگزين شود.

بعضی از بچه ها از به هم ریختگی و آشفتگی لذت می برند و عمدا لباس هایشان را کف اتاق می ریزند.

✨ در این مواقع بسیاری از مادران از دور فرزندان خود را نگاه می کنند و غصه می خورند که چرا فرزندشان به جای اینکه چیزها را سر جایش بگذارد، آنها را کف زمین می ریزد.

♦️ سعی کنید به جای غرزدن در بازی های آنها مشارکت کنید. ما مادران نیاز داریم شکیبایی خود را افزایش دهیم و خودمان را کنترل کنیم. آموزش نظم و ترتیب، مرحله ای است که ما باید آن را طی کنیم، اما اینطور هم نیست که تنها با یکبار آموزش، بچه ها همه حرف ما را گوش دهند و اتاقشان را تمیز و مرتب نگه دارند.

🍭 باید بدانید که تغییر و تحول در اتاق فرزندتان، نشان دهنده این است که آنها در خود احساس مستقل بودن می کنند و نحوه قراردادن چیزها در اتاقشان در واقع به نوعی نشان دهنده شخصیت آنهاست.

ما معمولا نگران بچه هایی هستیم که خیلی بازیگوشند در صورتی که باید نگرانی‌مان را متوجه کودکانی کنیم که بسیار آرام و حرف‌گوش‌کن هستن در بیشتر موارد تشخیص داده می‌شود که این کودکان به ظاهر آرام بیمار هستند…

چون به خاطر نظم و نظافت، ایجاد احساس گناه، انتقاد‌گری و کمال‌گرایی افراطی خودمان ، اجازه ندادیم كه آن نيروهای رشد كودک كه بی‌حد و مرز هستند، با بازی جريان پيدا كند.این موضوع در مورد نوجوانان هم صادق هست